జీవితాన్ని మార్చేసే మండి సార్‌ కబుర్లు

నేను తెలంగాణలో పుట్టిన తెలుగు బిడ్డను. పాతికేళ్లుగా ముంబయిలోని వర్శిటీలో ప్రొఫెసర్‌గా పని చేస్తున్నాను. నేను మండి అనే పద్దతిని ప్రవేశపెట్టాను. ఏ విద్యార్థి అయినా తాను నేర్చుకున్న చదువును తానే అమ్ముకోవడమే ఈ మండి విధానం. నువ్వు నేర్చుకున్నది అమ్ముకో, నిన్ను నువ్వు నమ్ముకో… అనే పద్దతి ఇందులో ప్రధానం.  20 ఏళ్ల నుంచి 10 వేల విద్యార్థులకు ఈ విధానం నేర్పాను. క్రమంగా పిల్లలు నన్ను మండి సర్… మండి సర్ అని పిలవడం ప్రారంభించారు. అలా పేరు నాకు స్థిరపడిపోయింది. అలాగే నన్ను అంగడి సర్, సంత సర్, బజార్‌ సర్ అంటుంటారు!

చదువును నేర్చుకోవాలి, నేర్చుకున్న చదువును వినియోగించాలి, దాని నుంచి విలువను వెలికితీయాలి. అప్పుడే చదువు సార్థకం అవుతుంది. చదువుకున్న విషయం నిరూపణ అవుతుంది. విద్యావిధానంలో… స్వావలంబన తీసుకురావడం, విలువ సృష్టి అనేది చాలా అవసరం! ప్రస్తుత విద్యావిధానంలో ఇది లోపించింది. ఇది ప్రవేశ పెడితే, మన విద్యార్థులు సమాజానికి చాలా ఉపయోగపడతారు.

ఉద్యోగం అడగటం కాదు.. ఇచ్చే స్థాయికి చేరాలి

నేను ప్రస్తుతం తెలంగాణ ఎకాడమీ ఫర్‌ స్కిల్ అండ్‌ ట్రైనింగ్‌ సంస్థతో కలసి పని చేస్తున్నాను. దాదాపు వెయ్యి మంది విద్యార్థులను ఒకటి, రెండు రోజులు అసలైన మార్కెట్‌లో ప్రవేశపెట్టి… వారు నేర్చుకున్న విషయాలను నిరూపించి సంపాదించడం ఎలా అనేది చూపిస్తున్నాం. దీని వల్ల విద్యార్థులు స్టార్టప్‌ లు రూపొందించేందుకు ముందుకు వస్తారు. స్టార్టప్‌ లు వస్తే, ఉద్యోగం కోసం ఎదురు చూసేవాళ్లుగా కాకుండా ఉద్యోగాలు ఇచ్చే వాళ్లుగా వారు ఎదుగుతారు..

మరో కీలక విషయం! వస్తువును తయారు చేశాక అమ్మడం కంటే, వస్తువు తయారు చేయకముందే దాన్ని అమ్మడం నేర్చుకోవాలి. ఇది నేర్పించాలి. ఒక జర్నలిస్టుకు పేపర్‌, పత్రిక అమ్మడం వస్తే… అప్పుడు పేపర్, పత్రిక పెట్టి అమ్మే స్థాయికి చేరుకుంటాడు.. ఇది అంకురాలకు చాలా ముఖ్యమైన విషయం. ఇప్పటి వరకూ అమ్మడం మొదటి మెట్టుగా అంకురాలను ప్రారంభించలేదు. తెలంగాణ అకాడమీ ఆ పని చేస్తోంది.

అమ్మడం అన్నది ఎవరో కొంత మంది మాత్రమే చేస్తారని మన సమాజంలో భావిస్తుంటారు. ఇది చాలా తప్పుడు అభిప్రాయం. అమ్మడం అనేది చాలా సహజమైన ప్రక్రియ. అందుకే పిల్లలకు అమ్మడం నేర్పాలి. నేను పాఠశాల విద్యార్థులకు గాంధీ గారి జీవిత చరిత్ర పుస్తకాలు అమ్మించాను. దీని వల్ల ఆ పిల్లవాడు గాంధీగారి జీవిత చరిత్ర గురించి తెలుసుకుంటాడు. అప్పుడే అమ్మగలుగుతాడు. దీనివల్ల ఓ మంచి పుస్తకం పది మందికి చేరుతుంది. పిల్లవాడు కూడా జ్ఞానం పొందుతాడు. పుస్తకం అమ్మకం ద్వారా సంపాదించుకుంటాడు. ఇలా ఎన్నో లాభాలు పొందుతాడు!

అమ్మడంతో ఎనో లాభాలు

అమ్మడం వల్ల చాలా విషయాలు తెలుస్తాయి. మార్కెట్ అంటే ఏంటో తెలుస్తుంది. లోక జ్ఞానం వస్తుంది. మేము ఈ పుస్తకాలు (గాంధి జీవిత చరిత్ర) ఐదు లక్షల వరకూ అమ్మాం. ప్రతి పుస్తకం అమ్మకం సమయంలో చాలా సంభాషణ జరిగింది. విద్యార్థికి లోకజ్ఞానం వస్తుంది. ఇలాగే ఖాదీ ఉత్పత్తులు వంటి కూడా అమ్మించవచ్చు. ఇలాంటివి విద్యావిధానంలో కూడా పెట్టాలి. విద్యార్థులతో ఇలాంటి ఉత్పత్తులు అమ్మించి, దానికి మార్కులు ఇవ్వాలి. దీని ద్వారా జాతీయ భావం కూడా పెరుగుతుంది. ఇలా విద్యార్థులతో అమ్మించాలి. ఇలాంటి అమ్మకం ద్వారా రోజుకో వంద రూపాయలు సంపాదించుకున్నా ఏడాదికి 36 వేలు సంపాదించుకుంటారు. స్వావలంబన సాధిస్తారు. ముందు ముందు వీళ్లే స్టార్టప్‌ లు పెడతారు. నలుగురికీ ఉద్యోగాలు ఇచ్చే స్థాయికి చేరతారు. లైఫ్‌ స్కిల్స్ నేర్చుకుంటారు. ఇలాంటి ఉత్పత్తులు మాదగ్గర కొన్ని వందలు ఉన్నాయి.

ఇలా విద్యార్థులతో వస్తువులు అమ్మిస్తే.. కొందరు తల్లిదండ్రులు అడ్డు వచ్చే అవకాశం ఉంది. కానీ దీన్ని విద్యావిధానంలో భాగంగా చేస్తే ఎవరూ అడ్డు చెప్పరు. ప్రభుత్వమే ఉద్యోగాలు ఇచ్చే వారుగా విద్యార్థులను తయారు చేయమంటోంది. అందుకే, విద్యావిధానంలో దీన్ని భాగం చేయాలి. దీని ఫలితాలు చూస్తే ఎవరూ అలాంటి ప్రశ్నలు వేయరు. ప్రస్తుతం మన విద్యావ్యవస్థలో విద్యార్థులు కొన్ని కంపెనీలకు ఉద్యోగులుగా మారేందుకు అనువుగా ఉన్నాయి. విద్యార్థులు ఉద్యోగులయ్యాక ఆయా సంస్థలకు పనిచేసి పెడతారు. ఆయా సంస్థలు డబ్బు సంపాదించుకుంటాయి. ఇలా కొందరు మాత్రమే ధనవంతులుగా మారుతున్నారు. కొందరి చేతిలోనే సంపద కేంద్రీకృతం అవుతోంది. చాలా మంది కేవలం ఉద్యోగులుగా మిగిలిపోతున్నారు. కానీ ఇలాంటి విధానాల వల్ల విద్యార్థులు ఉద్యోగులుగా కాకుండా సొంత సంస్థలు ఏర్పాటు దిశగా ఆలోచిస్తారు. స్టార్టప్‌ల గురించి ఆలోచిస్తారు. తాము యజమానులుగా ఎదుగుతారు. నలుగురికి ఉద్యోగాలు ఇచ్చే స్థాయికి వెళ్తారు. దీని వల్ల సంపద కూడా కేంద్రీకృతం కాదు. అది దేశానికి చాలా అవసరం.

ఇది గాంధీ చూపిన బాట

మన దేశంలో దాదాపు 20 కోట్ల మంది వరకూ విద్యార్థులు ఉన్నారు. మరో 20 కోట్ల మంది విద్యాసంస్థలకు అవతల ఉన్నారు. వీరంతా ఇలా అమ్మడం ప్రారంభిస్తే, చాలా మార్పు వస్తుంది. దీన్ని విద్యావిధానంలో భాగం చేయాలి. ఇదే నేను యూనివర్శిటీలకు కూడా విజ్ఞప్తి చేస్తున్నాను. విద్యార్థులకు సంపాదించడం నేర్పండి. ఇది నేను చెప్పడం లేదు. కేంద్ర ప్రభుత్వమే చెబుతోంది. స్టార్టప్‌ లు పెట్టించేవారిగా ప్రోత్సహించాలని కేంద్రం చెబుతోంది. ఇంటర్, డిగ్రీ, ఇంజినీరింగ్‌ ఇలా విద్యార్థులను సంపద సృష్టించేవారుగా మార్చాలి.

ఇది నేను చెప్పడం లేదు.. మహాత్మాగాంధీ 90 ఏళ్ల క్రితమే చెప్పారు. టూవార్డ్స్‌ ఎడ్యుకేషన్‌ అని ఆయన నిరూపించిచూశారు. ఆయన విద్యార్థులతో ఇది చేయించారు. మహాత్మాగాంధీ నిరూపణ లేకుండా ఏదీ రాయరు. ఈ స్వావలంబన అనేది సత్యం, అహింసా మార్గంలో ఇది చాలా ముఖ్యం. ఈ అమ్మడం అనే ప్రక్రియను చాలా సజావుగా ప్రారంభించాలి. జాతీయ భావం పెంచే ఉత్పత్తులతో ప్రారంభిస్తే మంచి ఆరంభం ఉంటుంది.

ఇప్పటి వరకూ నేను 10 వేల మందికి ఈ విధానం నేర్పాను. నా ద్వారా ఇప్పటి వరకూ 1000 మంది విద్యార్థులు స్వయం ఉపాధి మార్గాలు ఎంచుకున్నారు. నేను వేసుకున్న టీషర్టు నా శిష్యుడి కంపెనీలో తయారైందే. నాకు బహుమతిగా ఇచ్చాడు. మరో విద్యార్థి ఎనీ టైమ్ డ్రైవర్‌ అనే యాప్ రూపొందించాడు. డ్రైవర్లను తయారు చేసి అందుబాటులో ఉంచాడు.. నలుగురికి ఉపాధి కల్పిస్తున్నాడు. మనకు మహిళా డ్రైవర్ల కొరత ఉంది. అలాంటి ఎన్నో సమస్యలకు పరిష్కారాలు చూపించాలి.

వ్యాపారం అంటే దోచుకోవడం కాదు.. 

మన సమాజంలో వ్యాపారం అంటే  ఓ చెడు అభిప్రాయం ఉంది. వ్యాపారం అంటే దోచుకోవడం అంటారు. పూర్వకాలం నుంచి ఉన్న మన అనుభవాలు కూడా అలాంటి అభిప్రాయాలు కలిగించాయి. కానీ ఈరోజుల్లో వ్యాపారం అంటే దోపిడీ కాదు… సౌకర్యాలు అందించడం, సౌకర్యం అందిస్తూ ఉపాధి పొందడం! వ్యాపారం చాలా విలువలతో కూడింది. అలాగే వ్యాపారం అనగానే నష్టాలు వస్తాయని భయపడతారు. వ్యాపారం గురించి తెలుసుకుని అత్యాశకు పోకుండా చేస్తే వ్యాపారంలో నష్టాలు రావు. ఏ పద్దతితో ఎలా చేయాలో తెలుసుకుని వ్యాపారం చేయాలి. ఓ కారును 30 నుంచి 60 కి.మీ వేగంతో పోతే ప్రమాదాలు జరగవు. కానీ 150 నుంచి 300 కి.మీ వేగంతో వెళ్లే ప్రమాదం కాదని చెప్పగలమా! ప్రమాదం వచ్చిందని బాధపడటం భావ్యమా? ఇదీ అంతే!

మనం చివరకు పిన్నీసులను కూడా విదేశాల నుంచి కొనుక్కుంటున్నాం. ఇది మారాలి! మన వస్తువులు మనమే తయారు చేసుకోగలగాలి. అమ్మగలగాలి. ముందు మన దృక్పథం మారాలి. మనం వేరే వాళ్లపై ఆధారపడాల్సిన పనిలేదు. చదువుకున్న వాళ్లు ఆ చదువు నుంచే సంపాదించాలి. మరో విషయం ప్రతి ఒక్కరూ చదువు కోవాలి. చదువుకోని వాడు మన పక్కన ఉంటే మన పక్కన ఆపద ఉన్నట్టే.